کاوه احسانی: تحریم ها عملا در خدمت حکومت است، نه بر علیه آن
به گزارش جرس، این محقق دانشگاه شیکاگو معتقد است "جامعه ای که دچار بحران اقتصادی شده و دغدغۀ نان و هزینه روزانه در بین مردم آن بوجود آید، توان درگیری و مقاومت سیاسی در برابر استبداد و حکومت را ندارد و به طور منطقی، تحریم ها، به دلیل ضعیف کردن توان جامعه مدنی برای اعتراض و مقاومت، عملا در خدمت حکومت است و نه بر علیه آن."
بنا به گزارش های رسیده به جرس، به مناسبت ۲۵ بهمن ماه، هفته گذشته دانشگاه IIT میزبان دکتر عبدالکریم سروش و دکتر کاوه احسانی بود، که در این مراسم، سخنرانان علاوه بر مسائل جامعه شناختی، تهدیدات منطقه و اوضاع اتمی ایران نیز مورد بررسی قرار دادند.
دکتر احسانی در در ابتدای سخنان خود با بررسی نمای پیشِ رویِ جنبش دموکراتیک مردم ایران و اشاره به اولویت ها، "مساله هسته ای ایران و تحریم های اتخاذ شده توسط آمریکا" و همچنین تعامل آن با اوضاع اقتصادی- سیاسی ایران را مورد ارزیابی قرار داد.
این استاد دانشگاه برنامه اتمی جمهوری اسلامی و تبعات جهانی آن و تحریم ها و تهدیدات نظامی موجود و قطعنامه هایی که در این خصوص علیه ایران تصویب شده را نیز بررسی کرد.
بخشی از عوامل تاثیرگذار
کاوه احسانی در بحث پیرامون اولویت های جنبش، به "مسئله اقتصادی- سیاسی ایران و ارتباط آن با تحریم ها پرداخت و گفت: "جامعه طی این هفت تا هشت سال اخیر و پیش از آن، درگیر تحولات خیلی بنیادین اقتصادی شده که روی زندگی روزمره و امرار معاش مردم و توانایی آنها برای مشارکت در صحنه سیاسی تاثیر اساسی داشته است."
وی با اشاره به تحریم های جهانی تاکید کرد که "در بوجود آمدن وضعیت فعلی، قطعا تحریم ها از یک سو و مجموعه اقدامات اقتصادی و سیاست گذاری های اقتصادی دولت نهم و دولت دهم و پیش از آن، تاثیرگذار بودند."
احسانی در همین زمینه به برنامه خصوصی سازی که "از دولت هاشمی رفسنجانی شروع شد و در دوره محمد خاتمی مقداری سرعت گرفت و در دوره احمدی نژاد به اوج سرعت خودش رسید"، اشاره کرد و آنرا بخشی از مورد تاثیرگذار بر وضعیت کنونی و بخشی از پروژه ای نامید که «طرح تحول اقتصادی» معرفی شده اند.
وی این موضوع را مجموعه ای از اقداماتی دانست که حکومت به دنبال اجرای آن بود و طرح هدفمندی یارانه ها و حذف سوبسید از صحنه زندگی روزمره مردم و طرح هایی چون مسکن مهر و اصلاحات نظام بانکی و زایش صندوق هایی چون مهر رضا و طرح های کار آفرینی را نیز بخشی از آن مجموعه دانست.
چرایی تداوم فعالیت های اتمی حکومت
کاوه احسانی در شرح "چرایی تداوم پروژۀ اتمی توسط جمهوری اسلامی با وجود تمامی هزینه های سنگین سیاسی و اقتصادی و مخاطرات موجود" به آغاز پروژه اتمی از دوران حکومت پهلوی و توقف آن در زمان جنگ و شروع مجدد در دهه 70 شمسی اشاره کرد و دلیل این آغاز مجدد را، "احساس خطر رهبر جمهوری اسلامی و بخشی از رهبران نظام از براندازی درونی و بیرونی" دانست.
این تحلیلگر اوضاع اجتماعی، تصریح کرد: "دوم خرداد، مساله کوی دانشگاه، موضوع قانون مطبوعات، ماجرای قتل های زنجیره ای، موضوع شورای رهبری، بحث محور شرارت - که بوش در مورد جمهوری اسلامی اطلاق کرد و موارد دیگر، مجموعه عواملی بود که سبب شد رهبران جمهوری اسلامی به دنبال حربه و ابزاری قدرتمند و استراتژیک جهت چانه زنی باشند تا بعنوان سپر بلا در برابر تهدیدات درونی و بیرونی از آن استفاده کنند.
دکتر احسانی با رویکردی به گذشته، برخی پروژه های عظیم استراتژیک طی صد سال اخیر را که مانند پروژۀ اتمی بودجۀ کلانی را به خود اختصاص داده و بعنوان موضوع پیشرفت ملی مطرح و عنوان شده، مثال زد و گفت: "اتفاقا تمامی آنها به انحا مختلف مورد نقد و چالش های متعدد قرار گرفتند و مخالفین این طرح ها نیز ضد ملی و ضد توسعه ملی معرفی شدند."
این طرح ها سیاسی هستند
این پژوهشگر، طرح های بزرگ و پروژه هایی که توسط حکومت مستقر، "ملی"، "در راستای توسعه و پیشرفت" و همچنین "حق مسلم" معرفی می شوند را، "سیاسی" نامید و تاکید کرد: این طرح ها، پیش از آنکه اقتصادی و برای رفاه و آسایش مردم باشد، برای تثبیت و پایداری نظام و یا لااقل تحکیم جایگاه بخشی از حکومت در برابر بخشی دیگر، مورد استفادۀ ابزاری قرار می گرفت.
کاوه احسانی در ادامه تاکید کرد که "پروژۀ اتمی جمهوری اسلامی نیز، از مصادیق بارز همین استفاده ابزاری حکومت از پروژه های هزینه ساز و سیاسی و غیر مفید به حال مردم است و هزینه های این پروژه، نه تنها اقتصادی، بلکه اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی نیز می باشد و سود اینگونه پروژه ها، هرگز آن چیزی که حکومت وعدۀ آنرا می داده نبوده و سخن گفتن در مورد آن نیز به خط قرمز و تابو تبدیل شده و اطلاعات دقیق و شفاف نیز در اختیار جامعه قرار نمی گیرد و امکان بررسی باز و دموکراتیک پیرامون مضرات و مزایای آن در جامعه وجود نداشته است."
وی تصریح کرد: "مطرح کردن بحث های سفسطه گرایانه ای چون «انرژی هسته ای حق مسلم ماست» و موارد مشابه نیز، در همین راستا مورد سوء استفاده ناسیونالیستی در داخل و خارج قرار می گیرد."
جنبش سبز و انرژی اتمی
احسانی، با رویکرد و اشاره به "مغشوش بودن" و "شفاف نبودن" وضعیت انرژی اتمی و "استفادۀ ابزاری حاکمیت" از آن، خواستار روشن شدن موضع جنبش سبز در قبال موضوع اتمی شد و گفت: "با این نگاه که در واقع انرژی اتمی هزینه ساز و غیر مفید برای کشور می باشد و هنوز راهها و پتانسیل های بسیاری برای تولید انرژی در کشور مورد بررسی قرار نگرفته، می توان نتایج تداوم فعالیت های اتمی را، جنگ و بحران و هزینه های متعدد ارزیابی کرد."
این استاد دانشگاه در ادامۀ سخنان خود، در اشاره ای مجدد به "مضر بودن" و "حربه بودن" انرژی اتمی می گوید: "آقایان هنوز در بخش ساده ای مانند مونتاژ اتومبیل، هزینه های جانی (مانند وضعیت برخی خودروهای داخلی) به مردم تحمیل می کنند و از تولید و ساخت دستگاههای آن عقب هستند، اما می آیند تکنولوژی اتمیِ غیر قابل اتکا را از کره شمالی و چین و اوکراین و روسیه می آورند و روی سرزمین زلزله خیز راه اندازی می کنند، که آینده آن نامعلوم است و جوانب آن نیز امکان بررسی و شفاف سازی توسط کارشناسان کشور ندارد. در صورتیکه هنوز بحث استفادۀ بهینه از انرژی خورشیدی در داخل باز نشده است."
وی خواستار بحث علمی و کارشناسی فعالان جنبش سبز، در ایجاد شفافیت برای موضوع هسته ای و مضرات آن برای کشور شد.
طرحی مشکوک
احسانی ابراز عقیده کرد: "شکی نیست حکومت که در داخل با بحران روبرو بوده و مردم را در چالش جدی و تقابل خود دارد و به سرکوب آنان می پردازد و در سطح جهانی و منطقه ای نیز مورد اعتراضات و مخالفت های جدی است، می تواند موضوع اتمی را به تولید تسلیحات اتمی بکشاند و از آن برای چانه زنی و حربۀ تثبیت و بقا استفاده کند و در ذهن رهبران حکومت این نظر قوی است که با جنبه تسلیحات اتمی، سپر بلا و عامل بقا برای خود داشته باشند."
تبعات نظامی شدن طرح
این محقق ایرانی، در ادامه سخنان خود، یکی از اولین تبعاتِ گام نهادن جمهوری اسلامی به سمت تسلیحاتِ اتمی را، "تبدیل منطقه به زرادخانه اتمی" و ولع کشورهای اطراف ایران برای ساخت و تجهیز خود به این تکنولوژی ذکر کرد.
وی دلیل اصلی تلاش حکومت برای تجهیز اتمی خود را، نه دشمنان خارجی، بلکه مخالفان داخلی می داند و ادامه می دهد: "دستیابی و تجهیز حکومت به انرژی اتمی، حاکمان را در برابر مردم آسیب ناپذیر و قوی می کند. مانند پاکستان که حکومتی بسیار با مشروعیت پایین است، اما مردم و مخالفان امکان تحرک و فعالیتی جهت تکان حکومت را ندارند. چرا که با وجود ادعای پاکستان در داشتن بمب اتمی جهت مقابله با هند و مقاومت در برابر آمریکا، عملا به گونه ای عمل کرده که دنیا را نیز در برابر تغییر حکومت نگران خواهد ساخت. چون جامعه جهانی نسبت به فردای تغییرات در آن کشور، و سرنوشت بمب ها و تجهیزات اتمی نگرانی های جدی خواهد داشت و حتی ممکن است به ماندگاری حکومت موجود کمک کند و برای آنان حاشیه امنیتی ایجاد نماید."
آمریکا تصور نگرانی ندارد
دکتر کاوه احسانی در ادامه تاکید کرد بر خلاف آنچه تبلیغ می شود، دولتمردان آمریکا قصد تقابل با جمهوری اسلامی را ندارند، حتی اگر تهران به سلاح اتمی تجهیز شود و اصلا در تصور آنها نیست که یک جمهوری اسلامی اتمی، می تواند تهدیدی برای آنها باشد.
وی تاکید کرد امروز با توجه به مسائل منطقه، دلیل اصلی فشارهای آمریکا بر جمهوری اسلامی، مسئله اتمی نیست، بلکه عمده نگرانی واشنگتن، خلائی است که با خروج نیروهای آمریکایی از عراق و افغانستان به وجود آمده و خواهد آمد و بنا به دلایل مختلف، جمهوری اسلامی می تواند آنرا پر کند.
تحریم ها یاریگر حکومت هستند
کاوه احسانی اظهار عقیده کرد برای آمریکا و مقامات آمریکایی، حقوق بشر و جنبش دموکراتیک مردم ایران و دعواهای درون حکومت و مسائلی چون نقش اصلاح طلبان و ... اهمیتی ندارد و آنها روی محورهایی مبنی بر اینکه چگونه و به هر راهی حکومت می تواند سرنگون شود، دارند جمع بندی می کنند.
وی پیرامون تاثیرات و اهداف عمدۀ تحریم ها علیه جمهوری اسلامی نیز گفت: "این تحریم ها دو هدف عمده دارد، یکی اینکه جامعه مدنی ایران را از توانایی هرگونه مقاومتی عاجز کند و امکان هرگونه تحرکی را از آن سلب کند. مانند آنچه در سالهای تحریم عراق رخ داد که ذهنیت این بود که در نهایت منجر به شورش اجتماعی می شود، اما نشد تا اینکه نهایتا به جنگ رسید."
این روزنامه نگار همچنین پیرامون آثار تحریم ها خاطرنشان کرد: "جامعه ای که دچار بحران اقتصادی شده و دغدغۀ نان و هزینه روزانه در بین مردمان آن بوجود آید، توان درگیری و مقاومت سیاسی در برابر استبداد و حکومت را ندارد و در کل، شیرازه امور خود جامعه نیز خواهد پاشید و به طور منطقی، تحریم ها، به دلیل ضعیف کردن توان جامعه مدنی برای اعتراض و مقاومت، عملا در خدمت حکومت است و نه بر علیه آن."
وی یکی دیگر از آثار تحریم های اِعمال شده علیه ایران را، "خنثی ساختن تاثیرات جنبش سبز بر سران حکومت" و "توقف بروز شکاف در دستگاه حاکمۀ جمهوری اسلامی" و "اتحاد و انسجام حکومت" می داند.
0 comments:
ارسال یک نظر