ورزش متوسط تا شدید خطر سکته مغزی را در مردان کاهش می‌دهد

طبق مطالعه جدید، مردانی که مرتباً در ورزش‌های متوسط تا شدید شرکت می‌کنند در مقایسه با مردانی که اصلاً ورزشی نمی‌کنند یا ورزش سبک می‌کنند کمتر دچار سکته مغزی می‌شوند.

در این مطالعه که گزارش آن در سایت آکادمی نورولوژی آمریکا منتشر شده‌است 3298 تن از ساکنان شمال منهتن در نیویورک با متوسط سنی 69 سال شرکت داشتند که وضعیتشان به مدت 9 سال مورد پیگیری قرارگرفت.

41 درصد مجموع شرکت‌کنندگان مطالعه گفته بودند که در هیچ فعالیت ورزشی شرکت نمی‌کنند و در مقابل 22 درصد از آن‌ها مرتباً در فعالیت‌های ورزشی در حد متوسط تا شدید شرکت داشتند.

در این مطالعه نمونه‌های ورزش با شدت متوسط تا شدید دویدن، تنیس یا شنا و ورزش‌های سبک نیز قدم زدن، بازی گلف یا بولینگ بودند.

در طول مدت مطالعه 238 سکته مغزی رخ داد. مردانی‌که در فعالیت‌های ورزشی در حد متوسط تا شدید شرکت داشتند 63 درصد کمتر از کسانی که هیچ فعالیتی نداشتند دچار سکته شدند.

خطر خط پایه سکته مغزی ناشی از گرفتگی رگ‌ها پس از 5 سال در کل گروه 4.3 درصد، در افراد ورزش کننده درحد متوسط تا شدید 2.7 درصد و در بین کسانی که هیچ فعالیتی نداشتند 4.6 درصد بود.

جاشوازی ویلی - نویسنده مطالعه - در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا و بیمارستان پریس بای تریان نیویورک در کلمبیا گفت: شرکت در فعالیت جسمانی متوسط یا شدید می‌تواند عامل مهم پیشگیری از سکته مغزی تلقی شود.

ویلی که خود عضو آکادمی نورولوژی آمریکاست می گوید: درصد بزرگی از شرکت کنندگان مطالعه در هیچ فعالیت جسمانی شرکت نداشتند. این یافته نشان از واقعیت زندگی بسیاری از افراد مسن در زندگی شهری دارد. به‌نظر می‌رسد شناسایی شیوه‌هایی به منظور بهبود فعالیت جسمانی در افراد مسن می‌تواند هدف کلیدی سلامت عمومی باشد.

برخی از مطالعات پیشین نشان داده‌بودند که حتی فعالیت جسمانی باشدت کم نیز خطر سکته مغزی را کاهش می‌دهد اما در این مطالعه تنها فعالیت جسمانی متوسط تا شدید این اثر را نشان داد.

ویلی در مورد علت احتمالی آن می‌گوید ممکن است تعداد شرکت‌کنندگان آنقدر بزرگ نبوده است که بتواند تفاوت‌های ظریف را در گروهی که تنها در فعالیت جسمانی سبک شرکت داشتند شناسایی کند.

این مطالعه هم‌چنین اثر حمایتی ورزش در برابر سکته مغزی را در زنان نشان نداد به عبارت دیگر زنانی که در ورزش‌های مشابه شرکت می‌کردند در مقایسه با زنانی که ورزش نمی‌کردند کاهشی در خطر بروز سکته مغزی نشان ندادند.

سکته مغزی یک حالت اضطراری پزشکی است که می‌تواند منجر به صدمه نورولوژیک دائمی، پیچیدگی‌های مختلف و یا حتی مرگ در انسان شود.

این بیماری علت اول معلولیت در افراد بالغ در اروپا و ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود و دومین عامل مرگ و میر در سطح جهانی است.

سکته مغزی فقدان ناگهانی عمل مغزی ناشی از مشکل ذخیره خون در مغز است و به علت گرفتگی رگها یا خونریزی آن‌ها اتفاق می‌افتد.

این مشکل خون رسانی به مغز باعث مردن سلول‌های مغزی شده و بسته به محل سکته و میزان صدمه آن به مغز مشکلات مختلفی در اندام‌های مختلف بدن، فهم و درک، قدرت کلام و حافظه ایجاد می‌کند.

عوامل خطر بیماری عبارتند از سن بالا، فشار خون بالا، سکته مغزی قبلی، دیابت، کلسترول بالا و سیگار کشیدن.

بیش از 80 درصد سکته‌های مغزی قابل پیشگیری هستند و ورزش یکی از مهم‌ترین عوامل در پیشگیری و کاهش خطر بیماری محسوب می‌شود.

سازمان بهداشت جهانی حداقل میزان فعالیت جسمانی ضروری افراد را در رده‌های مختلف سنی اعلام کرده‌است. این میزان، راهنمای مناسبی برای تمام افراد محسوب می‌شود تا به منظور پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های مزمن و احساس شادابی و سلامت بیشتر به آن مراجعه کنند.