تجاوز در «فضای امنیتی» خیابان‌های تهران

موضوع تجاوز گروهی به یک زن در قیام‌دشت تهران به صحن علنی مجلس شورای اسلامی کشیده شد.شش مرد روز ۱۳ آبان به یک زن تجاوز کردند، موضوعی که با واکنش شدید قوه قضاییه و مقننه روبه‌رو شده است. علی لاریجانی، رئیس مجلش شورای اسلامی از این «رفتار شرم آور اوباش» انتقاد کرده و از نیروی انتظامی و قوه قضاییه خواست تا این وضوع را با جدیت پیگیری کنند.اما در همین زمان عليرضا عليپور، رئیس پلیس امنیت تهران گفت که «از این فاجعه بی اطلاع است».وی در یک نشست خبری درباره تجاوز در قیام‌دشت و همچنين تجاوز به زنی در لويزان با اظهار بی‌اطلاعی گفت: خيلی اتفاقات ديگر بنا بوده كه در تهران بيفتد اما پليس جلويش را گرفته، حالا شما يك حادثه كه رخ داده را می‌بينيد؟سایت نوروز با نگاهی انقتادی به تجاوز گروهی در قیام‌دشت می‌نویسد: «حادثه تجاوز دسته جمعی به یک زن در قیامدشت در روز ۱۳ آبان در حالی رخ داد که شهر تهران مملو از نیروهای امنیتی برای برخورد با تظاهرات مسالمت‌آمیز سبزها بود و متاسفانه این فاجعه در فضایی به شدت امنیتی رخ داده است.»در عین حال تجاوز دیگری که در همین زمان در لوسانات رخ داده نیز با واکنش‌های انتقادی از پلیس تهران همراه بود. روزنامه جام جم، چاپ تهران نوشته است که پنج نفر از متجاوزین به یک زن ۲۳ ساله در لواسانات تهران، چند ساعت پس از دستگیری آزاد شده‌اند.»بهروز معبودیان، آسیب شناس اجتماعی و روانشناس بالینی در تهران به رادیو فردا می‌گوید: مسئله تجاوز جنسی يک موضوع امروزی نيست، بلکه ساليان متمادی است که در اين جامعه تجاوزات جنسی به عناوين مختلف انجام می‌گيرد.«به نظر نمی‌رسد با امنيتی کردن مسئله بتوانيم اين موضوع را حل کنيم، چون اين موضوع ريشه‌های عميقی دارد که ممکن است از نهاد خانواده، مدرسه و دانشگاه گرفته تا فضای اجتماعی، رسانه‌های ارتباط جمعی و سياست گذاری‌های حوزه بهداشت روان و حقوق افراد را در برگيرد.»بهروز معبودیانتجاوزات بيجه و دوستش نسبت به بيش از ۲۸ کودک و سپس قتل آنها، اتفاقاتی که اخيراً در کرج و اصفهان رخ داده و مسايلی از اين دست، نشان می‌دهد که دامنه تعرض و تجاوز به کودکان و زنان بسيار گسترده است و ساليان متمادی اين وضعيت د رجامعه وجود داشته است. همين چند ماه قبل بود که يک مرد ۶۰ ساله به دختری ۱۱ ساله تجاوز کرده بود.البته اين موارد بسيار بيشتر است، ولی به دليل سانسور شديد شايد فقط يک در هزار آن در رسانه‌های ارتباط جمعی درج می‌شود. مسئله اصلی اين است که تجاوز به حقوق افراد در فرهنگ ما نهادينه شده است.طی چند سال اخير بارها شاهد مانورهای نيروهای انتظامی‌ و بسيج در ايران و به خصوص در تهران بوده ايم. در ماه‌های اخير نيز به دليل اعتراضات مردم پس از انتخابات حضور نيروهای امنيتی، بسيج و پليس در خيابان‌ها بيش از گذشته است. به رغم اين مانورهای قدرت، حضور در خيابان‌ها و برخوردهای شديدی که به گفته مسئولان با «اراذل و اوباش» شده است، پس چرا ما شاهد جرايمی‌ چون تجاوز هستيم؟معمولاً تجاوز در مکان‌های عمومی‌اتفاق نمی‌افتد و همه تجاوزات به شکل اين حادثه اخير نيست که در معرض ديد پليس باشد.در ضمن ما بايد بسيار ساختاری دراين حوزه وارد شويم، ولی متأسفانه نگاه ما به اين مسئله علمی‌نيست. اگر بپذيريم چه تعداد از افراد در جامعه مورد تجاوز قرار می‌گيرند، آن وقت بين پذيرش واقعيت و اين مسئله که ما مدعی هستيم بهترين و سالم ترين جامعه را داريم چالش به وجود می‌آيد، به خصوص اين که می‌خواهيم دنيا را هم مديريت کنيم.مسئولين در پذيرش آسيب‌های اجتماعی وضعيت متفاوتی دارند؛ يعنی اگر واقعيت را بپذيرند، نشان دهنده ناکارآمدی سياست‌هايشان در اين سه دهه بوده است و اگر نپذيرند، ما در نهايت با افزايش آسيب‌های اجتماعی روبه‌رو می‌شویم.به نظر شما راه حل چنين مشکلی در جامعه ما چيست؟رسانه‌های ارتباط جمعی بايد به صورت وسيع در نظام خانواده، نظام آموزشی و در سطح اجتماع اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی انجام دهند.ما بايد بپذيريم که فرزندانمان ممکن است مورد تجاوز قرار گيرند، بپذيريم که د رجامعه‌ای ناامن زندگی می‌کنيم و اين مسئله را انکار نکنيم. مسئولين بايد از تمام متخصصين اين حوزه کمک بگيرند، بايد نهادهايی برای حمايت از اين افراد داشته باشيم، بايد آموزش‌های ويژه به مردم بدهيم و قوانين جديدی وضع کنيم.تا زمانی که چنين اقداماتی در جامعه صورت نگيرد، طبيعی است که چنين اتفاقاتی هر روز رخ خواهد داد.-------به نظر شما راه‌حل چیست؟

منبع